Journal of British Literature and Culture 2024.2, 37-61
Orcid: 0000-0003-3476-6517
The Destabilisation of Essentialist Views on Gender in Patience Agbabi’s Rewriting of the Sestina
Patience Agbabi’nin Sestina Formunu Yeniden Yazımında Cinsiyet Üzerine Özcü Görüşlerin İstikrarsızlaştırılması
Abstract: The poetical works written and performed by the contemporary British poet Patience Agbabi shed new light on the nature and function of poetry in that they raise questions on the topics of racial, gender, and sexual identities. In her rewritings of the sonnet, the dramatic monologue, and the sestina, Agbabi interrogates and extends the limits of these forms by reimagining the common themes in them. In this respect, this article presents a comprehensive analysis of the ways in which Agbabi introduces a pluralist approach to gender identity in her rewriting of the sestina in her “Seven Sisters,” a group of seven poems from her collection titled Transformatrix. As a poetic form introduced into the literary scene in the Middle Ages by the French poet Arnault Daniel, the sestina heavily relies on the operation of its end words and nonmetricity. The distinctive feature of this form is the reordering process of its end words or teleutons. Agbabi instrumentalises this formal quality in order to highlight the instability in the meanings of the concepts that appear as end words in the poems. Hence, the major aim of this article is to elaborate mainly on the two of the end words, “girl” and “boy,” and how they acquire new meanings as their places keep changing in Agbabi’s rewriting of the sestina. In doing so, it is argued in the article that the strict formal qualities of the sestina provide Agbabi with a framework whereby the poet challenges the essentialist views on gender.
Keywords: Patience Agbabi, “Seven Sisters,” the sestina, gender, identity
Özet: Çağdaş İngiliz şair Patience Agbabi tarafından yazılan ve sahnelenen şiirler ırk, cinsiyet ve cinsel kimlik konularına ilişkin soruları gündeme getirerek şiirin doğası ve işlevine yeni bir ışık tutmaktadır. Sone, dramatik monolog ve sestina formlarının yeniden yazımlarında, Agbabi bu şiir formlarındaki ana temaları yeniden ele alarak geleneksel şiir formlarını irdeler ve sınırlarını genişletir. Bu bağlamda, bu makale Agbabi’nin Transformatrix başlıklı şiir koleksiyonunda yedi şiirden oluşan “Yedi Kız Kardeşler” isimli eserinde sestina formunu yeniden yazarken cinsel kimlik konusuna çoğulcu bir yaklaşım getirmesinin kapsamlı bir analizini sunmaktadır. Bir şiir formu olarak Orta Çağ’da Fransız şair Arnaut Daniel tarafından edebiyata kazandırılan sestina yoğunluklu olarak uyakların şiir içerisindeki hareketine ve metrik olmama özelliğine dayanır. Bu formun en ayırt edici özelliği uyakların veya teleutonların her kıtada yeniden sıralanması işlemidir. Agbabi, şiirlerde uyak olarak karşımıza çıkan konseptlerin anlamlarındaki istikrarsızlığı vurgulamak için sestinanın bu özelliğini kullanır. Dolayısıyla, bu makalenin temel amacı Agbabi’nin sestina yeniden yazımında uyaklardan iki tanesi (“kız” ve “erkek”) üzerine yoğunlaşmak ve bu iki uyağın nasıl yerlerini değiştirdikçe anlamlarını da değiştirdiklerini ele almaktır. Bunu yaparken, makalede sestinanın biçimsel niteliklerinin Agbabi’ye toplumsal cinsiyet konusundaki özcü görüşlere meydan okuyabileceği bir çerçeve sağladığı iddia edilmektedir.
Anahtar Sözcükler: Patience Agbabi, “Yedi Kız Kardeşler,” sestina, cinsiyet, kimlik